In een belangrijke krant heb ik onlangs gelezen dat Professor Nicholas Christakis van de Harvard university een studie uitvoerde omtrent het fenomeen van de versprijding van het geluk. 

 

Uit deze studie blijkt dat ons geluk niet alleen afhangt van onze neiging of onze beslissing om deze gemoedstoestand te beleven, maar dat het ook direct beïnvloed wordt door het geluk van de mensen die we tegenkomen.

 

Zelfs indien het evident is dat positieve stimuli zoals een goede gezondheid, het hebben van wat men wenst, enz… goed zijn voor ons geluk, is het net zo belangrijk zich met gelukkige mensen te omringen.  Uit de studie blijkt ook dat ons geluk beïnvloed kan worden door de gemoedstoestand van mensen die we "tot in de derde graad" ontmoeten: op die manier worden we dus geraakt door het geluk van vrienden van vrienden van onze vrienden. 

 

De afstand die ons scheidt van personen die ons geluk zouden kunnen beïnvloeden is eveneens belangrijk.  De personen die zich het dichtst bevinden hebben de meeste invloed.

 

Het socio-economisch aspect van de personen die ons omringen heeft daarentegen minder impact op het verspreiden van geluk. 

 

Het geluk is dus niet alleen een egoïstisch cadeau aan onszelf, maar ook een vorm van onbewuste vrijgevigheid ten aanzien van de mensen die ons omringen.  Om over na te denken!

 

Geoffroy van Innis.