Het optimisme is geen aangeboren aanleg voor geluk die ons zou vrijwaren van alle pijnlijke en droevige momenten in ons leven.

 

Optimisme is een lering waarbij een mens, vanuit een bewuste beslissing, zichzelf vorm geeft. Het is een oefening in discipline en zelfkennis. 

Het tegenovergestelde van het optimisme is niet alleen het pessimisme. Het tegenovergestelde van het optimisme is ook en misschien vooral het cynisme.
 

Men zal U wellicht vragen wat U in deze vereniging doet. Antwoord dan eenvoudigweg dat we samen niets minder dan een ware culturele metamorfose gaan bewerkstelligen, de metamorfose van het vertrouwen in de toekomst, een vertrouwen waardoor het verlangen naar ondernemen met genot wordt opgewekt teneinde morgen een wereld te bieden die mooier, rechtvaardiger en humaner is dan vandaag.

 

Samen gaan we werken aan de culturele metamorfose van het optimistisch realisme die opteert voor samenwerking welke haar inspiratie vindt in het vertrouwen op welvaart eerder dan voor concurrentie die gegrond is op de angst van een nijpend tekort.

 

Vertrouwen is lumineus, hoopvol, in tegenstelling met onze angsten die meestal gekoppeld zijn aan onwetendheid en vooral in tegenstelling met de angst van de andere, de andere met al zijn verschillen, sociaal en cultureel, de andere wiens huid een verschillende kleur heeft, de andere die niet dezelfde religieuze overtuiging heeft als de mijne, de andere die een andere taal spreekt.

 

Onze vereniging heeft niet tot doel om de pessimisten, sceptici of andere cynici te overtuigen. Ze richt zich tot diegenen die voor het optimisme geopteerd hebben, opdat door hun samenkomst de kracht van hun enthousiasme zou toenemen.

 

Ik geloof, zei Jean Rey, dat de geest over de wereld blaast zoals de wind over de zee. Als we aan de geest efficiëntie willen geven, moeten we het zeil wijd openen en onze boot in de goede richting zetten.

 

Met optimistische groeten.