De Honderdste Aap is een metafoor voor de manier waarop morfogenetische velden werken.

De bioloog Lyall Watson publiceerde in 1979 een boek over een Japanse apenkolonie. In dat boek schrijft Watson over een aap op het eiland Koshima, die in 1953 ontdekte hoe zij aardappels moest wassen. Geleidelijk kopieerden andere apen dit gedrag. Maar toen op een dag in 1958 de Honderdste Aap het kunstje had geleerd, gebeurde er iets wonderlijks. Nog voor zonsondergang konden opeens alle apen op Koshima aardappels wassen. Sterker nog: ook alle apen op naburige eilanden namen het gedrag over. Er was een Kritieke Massa bereikt in de evolutie van die soort en dat beïnvloedde de collectieve bewustzijnsvelden van die soort.

De theorie van de Honderdste Aap is meer dan een theorie. De trilling van verwachting vermenigvuldigt zich, tot een kritieke massa in trilling is bereikt.

Op dat precies dat ogenblik voelt iedereen, waar dan ook, de verandering. Als genoeg mensen de zelfde gedachte koesteren, wordt deze gedachte in de Universele Energie gereflecteerd, en ogenblikkelijk door het Spel gedistribueerd.

Op dat moment voelen alle wezens binnen het frequentie bereik dat wij Aarde noemen de nieuwe vibratie en nemen die ook aan.

Wanneer een gedachtepatroon de Universele Energie raakt, wordt het in jullie werkelijkheid terug gespiegeld. Het is de volmaakte manifestatie van dat gedachtepatroon. Dus welke wens doen jullie nu? Wensen jullie iets materieels? Wensen jullie een situatie of een relatie, of wensen jullie het hoogste potentieel en de grootste opwinding die je fysieke lichaam kan dragen?